طرحواره ی طرد شدگی

علائم حساسیت به طرد شدگی :

افرادی که نسبت به طرد شدن حساسیت زیادی دارند مدام در دیگران به دنبال علائمی می گردند که نشان دهد می خواهند انها را ترک کنند. انها به کوچک ترین چیزی که نشان دهنده طرد شدن از سوی دیگران است واکنش شدیدی نشان می دهند. این افراد به دلیل ترس ها و انتظارات خود معمولا انچه دیگران می گویند یا انجام می دهند را بد تعبیر کرده و واکنش بیش از حد نشان می دهند. انها ممکن است حتی با خشم و جریحه دار کردن روحیه طرف مقابل به او پاسخ دهند. در ادامه عواملی را که در این واکنش بیش از حد تند دخالت دارند، برمی شمریم.

-سو برداشت از حالات چهره افراد :

افرادی که حساسیت بالا به طرد شدن دارند اغلب حالت های مختلف چهره را بد تعبیر می کنند یا بیش از حد واکنش نشان می دهند. در یک تحقیق مشخص شد که این افراد براساس حالت چهره یک نفر که به نظر می رسد قصد رد کردن انها را داشته باشد، دچار تغییراتی در مغز می شوند.

محققان با استفاده ازدستگاه تصویر برداری رزونانس مغناطیسی عملکردی (FMRI) دریافتند که افراد با حساسیت بالا نسبت به طرد شدن، زمانی که با یک چهره ناراضی مواجه می شوند فعالیت مغزی متفاوتی با افراد بدون حساسیت به طرد دارند.

در حالی که انها زمانی که با فردی که عصبانیت یا انزجار را از خود نشان داده بود، روبه رو می شدند نتایج مشابهی را نشان ندادند. به این صورت که در زمان مواجه با فرد عصبانی فعالیت مغزی انها مشابه با افرادی بود که حساسیت به طرد شدن را نداشتند.

-فعالیت فیزیولوژیکی شدید :

هنگامی که فرد حساسیت نسبت به طرد شدن دارد، از اینکه پذیرفته نشود می ترسد. این افراد نسبت به کسی که این حساسیت را ندارد فعالیت فیزیکی بیشتری دارند. فعالیت هایی که زمان عصبانیت شدید در بدن به وجود می اید. همچنین نسبت به کسی که قصد رد کردن انها را دارد نشانه های بیشتری را دریافت می کنند و همیشه گوش به زنگ هستند. انها ممکن است رفتاری مثل جنگ یا فرار را در پیش بگیرند.

-سوء برداشت از رفتار دیگران :

حساسیت بالا نسبت به طرد شدن در افراد اغلب منجر به این می شود که انها اعمال و رفتار دیگران را بد تعبیر کنند یا به اصطلاح نسبت به رفتار دیگران کج فهمی داشته باشند. به طور مثال وقتی که دوستشان بلافاصله به پیام انها پاسخ ندهد، این افراد ممکن است فکر کند که او دیگر نمی خواهند دوستیش را با او ادامه دهد. در حالی که افراد دیگر این فرض را در نظر می گیرند که به احتمال زیاد دوستشان در حال حاظر سرش شلوغ است و قادر به پاسخ گویی به او نیست.

-تعصب توجه داشتن :

علاوه بر این افرادی که حساسیت بالا به طرد شدن دارند بیشتر اوقات به طرد شدن یا نشانه و علائمی که حاکی از طرد شدن است، توجه نشان می دهند. که این توجه با عنوان تعصب توجه شناخته می شود. به عنوان مثال اگر در یک روز فرد با ده نفر ملاقات داشته باشد و از ده نفر فقط یک نفر به او جواب رد بدهد و از طرف نه نفر دیگر مورد پذیرش قرار گیرد، باز هم او به همان یک مورد رد شدن توجه می کند. همچنین ممکن است انها از تلاش های خود برای دوستیابی به عنوان یک "مصیبت تمام عیار" یاد کنند و به این نتیجه برسند که کسی انها را دوست ندارد.

برعکس کسی که چنین حساسیتی ندارد ممکن است شرایط مشابه را یک موفقیت بزرگ در نظر بگیرد و تمام توجه خود را به ان نه تعامل مثبت معطوف کند و توجه کمی به ان یک مورد رد شدن داشته باشد

-حساسیت بین فردی :

افرادی که حساسیت بین فردی بالایی دارند، از هر نوع طرد شدن پریشان می شوند. هم طرد شدگی واقعی و هم طرد شدگی ادراک شده. انها همچنین در مشاهده حالات و رفتار دیگران گوش به زنگ هستند و در مشکلات بین شخصی بسیار حساس اند.

انها ممکن است دائما به دنبال اثبات طرد شدن از سوی دیگران باشند. بنابراین، علیرغم اینکه همسرشان مدام به انها اطمینان می دهد که او به اندازه کافی خوب است و عاشقش هستند، ممکن است همچنان احساس طرد شدگی داشته باشد. همچنین این افراد بااینکه مشتاق روابط نزدیک هستند، اما به دلیل ترس از طرد و ترک شدن احساس تنهایی و انزوا می کنند. با این حال توجه به این نکته ضروری است که اگر چه ممکن است شخصی در روابط اجتماعی حساسیت به طرد شدگی را تجربه کند اما دلیل نمی شود که در دیگر شرایط هم انرا تجربه خواهد کرد.

به عنوان مثال کسی که از طرد شدن اجتماعی هراس دارد، ممکن است در کار انلاین مشکلی نداشته باشد. در شرایطی که فاقد پیامدهای اجتماعی است، انها ممکن است به طرق مختلف با طرد شدگی برخورد کنند.

 چرا احساس طرد شدگی میکنیم؟

حساسیت به طرد شدگی فقط به یک علت خاص ایجاد نمی شود. برخی از دلایل احتمالی شامل تجربیات دوران کودکی می شود. مثل داشتن پدر و مادری منتقد و مستبد در کنار عوامل بیولوژیکی و ژنتیکی.

در اینجا نگاهی دقیق تر می اندازیم به عواملی که منجر به حساسیت طرد شدگی می شوند.

 -تجربه های کودکی :

تجربه های اولیه طرد، نادیده گرفته شدن و سواستفاده ممکن است منجر به حساسیت به طرد شدن شوند. به عنوان مثال اگر کودک در معرض طرد شدن جسمی یا عاطفی از طرف والدین قرار گیرد، احتمال ابتلا به حساسیت طرد شدن افزایش می یابد. با این وجود نیاز نیست که طرد شدن همیشه مستقیم باشد تا تاثیر داشته باشد. بزرگ شدن با والدینی که از نظر عاطفی به کودک نمی رسند و یا بسیار منتقد هستند نیز ترس از طرد شدن را در بزرگسالی و از سوی افراد دیگر به وجود می آورد. همچنین کودکان حساس به طرد شدن ، احتمالا رفتار تهاجمی دارند. بر اساس مطالعه ای که روی کودکان در کشورهای در حال توسعه صورت گرفت، کودکانی که حساسیت بالا نسبت به طرد شدن داشتند بیشتر با عصبانیت در انتظار طرد شدن بودند. آنها در تعاملات مبهم با همسالان خود پریشانی بسیار زیادی نشان دادند.

به همین ترتیب، کودکانی که احساس زورگویی یا خجالت می کنند نیز ممکن است بیشتر از سایرین با ترس از طرد شدن بزرگ شوند. ممکن است زمانی که فرد در معرض هر نوع طرد شدن قرار می گیرد انقدر برایش دردناک باشد که ترجیح دهد جوری زندگی کند که دوباره این درد را تجربه نکند.

-آسیب پذیری بیولوژیکی :

همچنین تصور می شود برخی افراد ممکن است آسیب پذیری بیولوژیکی نسبت به حساسیت به طرد شدن داشته باشند. ممکن است یک استعداد ژنتیکی یا خصوصیات شخصیتی خاصی وجود داشته باشند که احتمال اینکه فرد را نسبت به طرد شدن حساس کند، افرایش دهند. برخی محققان حتی این نوع حساسیت را به کمبود عزت نفس، عصبی بودن، اضطراب اجتماعی و سبک دلبستگی ناایمن مرتبط می دانند.

افرادی که سطح بالایی از طرد شدن را تجربه می کنند زمانی که از سوی جامعه طرد می شوند سطح بالایی از احساس پریشانی روانشناختی را تجربه می کنند، احساساتی همچون درد عاطفی، عصیانیت و غم. زمانی که این افراد تلاش می کنند تا با این احساسات مقابله کنند، در معرض خطرهای بیشتری همچون دچار شدن به پرخاشگری، انزوای اجتماعی و آسیب زدن به خود هستند.

علاوه بر این افرادی که حساسیت به طرد شدن دارند، در ارتباطات خود با دو عامل اصلی روبرو هستند. آنها نیاز دارند که مدام دوست داشته شوند وهمچنین در ایجاد ارتباط معنی دار با افراد دیگر با چالش هایی روبه رو می شوند.

در اینجا نگاهی دقیق تر به این دو عامل می اندازیم.

-نیاز مداوم به دوست داشته شدن :

کسانی که حساسیت به طرد شدن دارند احساس می کنند که نیاز دارند همه افراد انها را دوست داشته باشند و از طرف همه مورد پذیرش قرار گیرند. اگر از طرف شخصی پذیرفته نشوند ممکن تلاش بسیار زیادی بکنند تا بتوانند دوباره توجه شخص را به خود جلب کنند و برای به دست اوردن این توجه هر کاری انجام می دهند. این واکنش به طرد شدن ممکن است منجر به بروز رفتارهای ناسازگارانه شود. رفتارهایی مثل چاپلوسی یا خودشیرینی کردن.

در حقیقت، در مطالعه ای که در یک ژورنال شخصیت و روانشناسی اجتماعی منتشر شد، نشان داد مردانی که حساسیت زیادی به طرد شدن دارند به احتمال زیاد تلاش زیادی می کنند تا خوشایند و مورد پذیرش باشند.

همچنین انها دریافتند که این مردان حاضرند برای اینکه جزو گروهی شوند که انها را نمی پذیرد، پول بیشتری بپردازند. اگر زنی انها را مورد تمسخر قرار دهد، این مردان پول بیشتری برای جلب رضایت او خرج می کنند.

افراد حساس به طرد شدن به روشی به موقعیت های زندگی پاسخ می دهند که در برابر درد محافظت شوند. متاسفانه رفتارهای انها اغلب از سوی دیگران پس زده می شوند.

-مشکلات در ایجاد ارتباط :

ترسی که فرد از طرد شدن در وجود خود دارد باعث می شود که برای برقراری روابط جدید در تقلا باشد. ولی پایه و اساس روابط موجود خود را تضعیف کرده و از بین می برد. برای مثال فردی که حساسیت بالایی به طرد شدن دارد مرتبا به همسر خود تهمت خیانت می زند.

علاوه بر این، افراد حساس به طرد شدن در برابر دوستی که نتواند به موقع در موقعیت هایی که نیاز است به انها پاسخ دهد، به سرعت عصبانی شده و با آن دوست دشمنی می کنند. این رفتار سرانجام منجر به این می شود که دوستان از آنها دوری کنند و این امر حس طرد شدگی را افزایش می دهد.

همچنین افراد حساس به طرد شدگی از موقعیت ها یا روابطی که ممکن است منجر به طرد شود، خودداری می کنند. در نتیجه، آنها ممکن است خیلی بیشتر احساس منزوی بودن و تنهایی کنند، که همین امر منجر به تحقق بزرگترین ترس های آنها می شود.

مشکلات روابط عاشقانه :

کسانی که با حساسیت به طرد شدگی در کشمکش هستند، اغلب برای هر نوعی از عدم پذیرش، طرد شدن را تفسیر می کنند. برای آنها طرد قضاوتی است برای ارزشمندی و قدر و قیمت شان به عنوان یک شخص و این نوع نگرش می تواند در روابطشان یک فاجعه به حساب بیاید.

زمانی که کسی منتظراست که طرد شود، احساس کردن امنیت در روابطش بسیار سخت می شود. حتی اگر در لحظه آنها طرد نشوند، همیشه در حال فکر کردن به آن هستند و منتظرند هر زمانی این اتفاق بیوفتد.

در نتیجه، اشتباهات جزیی افراد را به عنوان فقدان محبت و یا به عنوان قضاوت ظالمانه در مورد ارزش خود به عنوان یک شخص تلقی می کنند. در پایان، فردی که به طرد شدن حساسیت دارد، ممکن است به محض اینکه احساس کند از سوی کسی طرد می شود، دچار پریشانی و عصبانیت شود.

حساسیت به طرد شدن در روابط با جنس مخالف :

حساسیت به طرد شدن از اوایل دوران نوجوانی شروع می شود. دختران نوجوانی که نسبت به طرد شدن حساسیت زیادی دارند، بیشتر در معرض سواستفاده قرار گرفته و قربانی می شوند.

محققان دریافتند که این دختران به دلیل عدم اعتماد نسبت به تعهد دوست جنس مخالف خود، برای حفظ رابطه دست به افراط و تفریط می زنند. حتی زمانی که آنها می دانند رفتارشان نتایج خوبی در برنخواهد داشت، همچنان برای حفظ رابطه تلاش می کنند. همچنین به احتمال زیاد درگیر روابطی می شوند که آنها را در هنگام تضاد ها و ناسازگاری ها دچار خشونت جسمی و خصومت غیر فیزیکی می کند و آنها برای تلاش در ماندن در رابطه رفتارهای ناسالم را تحمل می کنند.

بزرگسالان نیز با حساسیت به طرد شدن در روابط احساسی و عاشقانه خود مشکلات متعددی را تجربه می کنند. آنها به این دلیل که مدام گوش به زنگ طرد شدن هستند، غالبا حوادث و واکنش ها را به اشتباه برداشت می کنند. از آنجایی که آنها از ترک شدن وحشت دارند رفتارشان منجر به یک حسادت غیر معقول و غیر منطقی می شود. همچنین رفتارهای دیگر را بد برداشت می کنند، مثلا اگر شریک زندگی انها کاری پر مشغله دارد انها این را اثباتی برای دوست نداشتن او و عاشق نبودنش می گذارند.

روابط متعهدانه پایدار برای مردانی که حساسیت به طرد شدن دارند، بییشتر از زنان مفید خواهد بود. مطالعات نشان می دهد مردان وقتی در یک رابطه عاشقانه نباشند یا ازدواج نکرده باشند بیشتر احساس تنهایی می کنند و به طرد شدن حساس تر می شوند.

اما زنانی که به طرد شدن حساسیت زیاد دارند بسیار محتمل است که در تنهایی راحت تر باشند و کمتر ترس از عدم پذیرش داشته باشند.

با این حال هم زنان و هم مردانی که از طرد شدن ترس دارند، برای ایجاد روابط عاشقانه تلاش می کنند. اما تلاش هایشان به جای ایجاد صمیمت و رشد، صرف جلوگیری از درگیری و طرد شدن است.

طرد شدگی و مشکلات سلامت روانی :

طرد شدگی تهدیدی مستقیم برای احساس تعلق فرد به حساب میاید و به همین دلیل می تواند عواقب جدی برای سلامت روان به دنبال داشته باشد. حتی اگر کسی واقعا در تمام مدت طرد نشود، وقتی تصور کند که منفور است یا اعتقاد داشته باشد که ترک می شود، سلامت روانی او کاهش پیدا می کند.

با این حال احساس طرد شدگی به خودی خود محکی برای تشخیص سلامت روانی نیست، بلکه با چندین بیماری ذهنی دیگر همراه می شود. به عنوان مثال حساسیت به طرد شدن یکی از عوامل پیشرفت افسردگی است و می تواند عوامل موجود را بدترکند.

مطالعه ای در این زمینه نشان داد که شکست و طرد می تواند عامل شروع افسردگی در زنان باشد.

همچنین تحقیقات نشان داد افرادی که حساسیت بالایی نسبت به طرد شدن دارند در معرض خطر ابتلا به اختلالاتی روانی هستند. اختلالاتی همچون:

اختلالات شخصیت مرزی، اختلال نارسایی بدن، تنهایی، اضطراب و همچنین حساسیت شدید به طرد شدن یکی از معیار های تعریف شده برای اختلال شخصیت اجتنابی و هراس اجتماعی است. علاوه براین محققان رابطه ای بین حساسیت به طرد شدگی و افکار خودکشی در افراد مبتلا به بیماری روانی کشف کردند.

همچنین محققان دریافتند کسانی که ایده خودکشی در سر می پرورانند به احتمال زیاد احساس تعلق نداشتن دارند و غالبا احساس می کنند که انها بار مسئولیت دیگران را به دوش می کشند. اینها همان چیزهایی است که معمولا افراد با حساسیت بالا به طرد شدن احساس می کنند.

راهکارهای مقابله با احساس طرد شدگی :

اگر شک دارید که به طرد شدن حساس هستید، شناخت علائم و مشکلات ناشی از آن می تواند اولین گام برای ایجاد تغییر باشد. کمک گرفتن از مشاور نه تنها آسیب پذیری شما را در برابر مشکلات روانی کاهش می دهد، بلکه کمک و مداخله مناسب می تواند به بهبود روابط شما کمک شایانی کند.

در حقیقت تحقیقات نشان می دهد که خود تنظیمی، که شامل نظارت و کنترل واکنش های عاطفی و رفتاری فرد است، می تواند کلید مقابله با حساسیت به طرد شدن باشد. به عنوان مثال هنگامی که شما علائمی از طرد شدگی را در خود درک می کنید، این به شما کمک خواهد کرد که به جای واکنش سریع، کمی صبر کنید و به موقعیت و شرایطی که در ان هستید، بیاندیشید. یک راه برای انجام این کار این است که به جای اینکه به بدترین ها فکر کنید، به دنبال توضیحات بهتر برای ان رفتار باشید. اگر به تنهایی قادر به ایجاد این تغییرات نیستید ممکن است نیاز به مشاور داشته باشید.

با مشاور خود صحبت کنید تا او در تعیین مراحل بعدی به شما کمک کند. بسیاری اوقات، درمان رفتار شناختی می تواند به شما در مقابله با افکار، احساسات و رفتارهایی که باعث بروز ترس از طرد شدن می شوند، کمک کند. صحبت کردن با مشاور می تواند به شما در ایجاد روابط سالم تر و مطمئن تر کمک کند.

شاید قدم هایی که برای نزدیک شدن به دیگران برمی دارید به نظرتان بسیار ترسناک باشد زیرا هرچه روابط عمیق تر شوند طرد شدن اسیب بیشتری به شما می رساند. اما یادگیری اینکه چگونه روابط عمیق تر و سالم تر ایجاد کنید، برای کاهش تنهایی و انزوا مهم است.

کلام پایانی :

حساسیت به طرد شدن چیزی نیست که بتوانید از ان چشم پوشی کنید، زیرا هر چه در درمان تعلل کنید علائم به مرور زمان بیشتر و بدتر می شوند. در نتیجه اگر مستعد تمایلات عاطفی بیش از حد از جمله عصبانیت شدید، اضطراب و ناراحتی در هنگام شنیدن انتقاد یا پاسخ منفی هستید، حتما با مشاور صحبت کنید. یادگیری مدیریت حساسیت و پاسخ مناسب در برابر طرد شدن، مهمترین ویژگی برای بهبود کیفیت کلی زندگی شماست.