چگونه احساسات خود را واضح تر ببینیم ؟ کوری هیجانی و اهمیت درک و ابراز درست هیجانات

الکسی تایمی (کوری هیجانی) چیست؟

واژه آلکسی تایمیا در زبان یونانی به معنای «بدون واژه برای احساسات» است. پس از 50 سال تحقیق، اکنون ما تا حدودی در مورد ناگویی هیجانی و اینکه چرا باید مراقب آن باشیم، می دانیم. ما می دانیم که ناگویی هیجانی یک ویژگی است که در یک پیوستار وجود دارد( هر فردی سطحی از ناگویی هیجانی دارد، خواه سطح پایین، متوسط یا بالا باشد). حدود 10 درصد از افراد به اندازه کافی سطح ناگویی هیجانی بالایی دارند که باعث ایجاد مشکلاتی می شود. این افراد به ندرت توجه خود را بر روی هیجانات خود متمرکز می کنند و در شناسایی و توصیف هیجانات خود مشکل زیادی دارند. افراد مبتلا به ناگویی هیجانی بالا هم قطعا هیجانات دارند و عدم درک ان ها به ان معنا نیست که هیجانی درون آن ها وجود ندارد و یا آن ها کلا هیچگونه آگاهی ای نسبت به هیجاناتشان ندارند، بلکه به ان معناست که آن ها فقط به صورتی مبهم و کلی هیجاناتشان را درک می کنند، مثلا فردی که دچار ناگویی هیجانی است میداند که احساس بدی دارد، اما مطمئن نیست که این احساس بد، غمگینی، خشم یا ترس است.

شاید برایتان سوال پیش بیاید که اصلا چرا آگاهی به نوع هیجاناتمان و تمایز قائل شدن بین هیجانات متفاوت ؟ زیرا هیجانات بخش مهمی از زندگی ما هستند. هیجانات مختلف پیام های متفاوتی برای ما دارند ،بنابراین اما اگر ما همه هیجانات را یکی بدانیم نمیتوانیم پیام های متفاوت آن ها را درک کنیم و در یک حالت ابهام و گیجی قرار خواهیم گرفت. هیجانات برای بهزیستی ما بسیار مهم هستند و توانایی تنظیم هیجانات برای سلامت روان ضروری است. اکنون می دانیم که راه های زیادی برای مدیریت یا تنظیم هیجانات وجود دارد .

افراد مبتلا به ناگویی هیجانی اطلاعات دقیق کمتری در مورد هیجانات خود دارند و در نتیجه باید برای مدیریت آن‌ها تلاش بسیار بیشتری کنند . آنها در معرض خطر بسیار بیشتری از مشکلات سلامت روان مانند افسردگی و اختلالات اضطرابی هستند. هیجانات برای روابط نیز بسیار مهم هستند. اگر ما هیجانات خود را درک نکنیم، درک هیجانات دیگران نیز برای ما دشوارتر خواهد بود، و اگر نتوانیم هیجانات خود را بیان کنیم، ایجاد ارتباطات صمیمی عاطفی برای روابط نزدیکمان بسیار دشوار می شود. ممکن است شریک ما فکر کند که ما "به او اهمیت نمی دهیم" یا "او را درک نمی کنیم". خوشبختانه، سطح ناگویی هیجانی یک سطح ثابت و غیر قابل تغییر نیست و ما می توانیم با تمرین های مداوم و درست ،در درک و بیان هیجانات خود بهتر شویم.

تست میزان ناگویی هیجانی

شما ممکن است بخواهید تخمینی از سطح فعلی ناگویی هیجانی خود دریافت کنید. در زیر شش سوال از معیاری که گروه ما ایجاد کرده است قرار گرفته است ،به هر سوال بر اساس اینکه چقدر موافق یا مخالف هستید، پاسخ دهید:

(مقیاس پاسخ از 1 (کاملاً مخالفم)، 2، 3، 4، 5، 6، تا 7 (کاملاً موافقم) )

1. زمانی که من من احساس بدی دارم ،نمی توانم کلمات مناسبی برای توصیف آن احساسات پیدا کنم.

2. وقتی احساس بدی دارم، نمی توانم تشخیص دهم که غمگین، عصبانی یا ترسیده هستم.

3. تمایل دارم احساسم را نادیده بگیرم.

4. وقتی احساس خوبی دارم ،نمی‌توانم کلمات مناسبی برای توصیف آن احساسات پیدا کنم.

5. وقتی احساس خوبی دارم، نمی توانم تشخیص دهم که خوشحال، هیجان زده یا آرام هستم.

6. من به احساساتم توجه نمی کنم.

نمرات خود را برای هر شش سوال جمع کنید، این نمره ناگویی هیجانی شما است. اگر امتیاز 27 یا بیشتر را کسب کرده اید، امتیاز شما در محدوده بالایی قرار دارد، که نشان دهنده ناگویی هیجانی بالا و مشکلات فراوان در درک و توصیف احساسات است. اگر بین 11 تا 26 امتیاز گرفته اید، امتیاز شما در محدوده متوسط قرار دارد. اگر نمره 10 یا کمتر گرفته اید، امتیاز شما در محدوده ناگویی هیجانی پایین است که نشان دهنده آگاهی هیجانی قوی است.

توانایی واضح‌تر دیدن هیجانات

حالا سوال اینجاست که اگر قصد داشته باشیم که سطح ناگویی هیجانی خود را کاهش دهیم. باید چه کار کنیم ؟

یکی از عناصر کلیدی بهبود دانش ما در مورد هیجانات است. در ابتدا لازم است کمی در مورد هیجانات بیشتر بدانیم:

هیجانات دارای بخش های متعددی هستند، ما آنها را نه تنها در احساس خود (مثلاً احساس ترس)، بلکه در نحوه واکنش فیزیولوژیکی بدنمان (به عنوان مثال افزایش ضربان قلب) و در رفتارمان (مثلاً داد زدن ) تجربه می کنیم.

یک مدل رایج برای سازماندهی هیجانات، مدل "دایره" نامیده می شود. بر اساس این چارچوب، احساسات در دو بعد اصلی متفاوت هستند :(1) چقدر خوشایند در مقابل ناخوشایند هستند و (2) چقدر تحریک کننده (فعال کننده) در مقابل غیر تحریک کننده (غیرفعال کننده) هستند. به عنوان مثال، غم و ترس هر دو ناخوشایند هستند، اما ترس هیجانی با برانگیختگی زیاد و غم و اندوه هیجانی با برانگیختگی کم هستند.

هیجانات مختلف را می‌توان بر حسب انواع موقعیت‌هایی که معمولاً آنها را ایجاد می‌کنند، انواع مختلف الگوهای فکری که آنها را ایجاد می‌کنند، رفتارهای رایج و عملکرد هیجان ، درک کرد.

در نهایت، راه دیگری برای کاهش سطح ناگویی هیجانی ما این است که سعی کنیم از هیجانات خود اجتناب نکنیم. افراد مبتلا به ناگویی هیجانی اغلب دوران کودکی خود را طوری سپری کردند که در آن یاد گرفتند با تمرکز نکردن بر هیجانات و سرکوب آنها ، با آنها کنار بیایند. گاهی اوقات ما نیاز داریم که حواس خود را از هیجاناتمان منحرف کنیم، زیرا آنها ممکن است طاقت فرسا شوند، اما اگر همیشه از آنها اجتناب کنیم، باعث ایجاد مشکلات می شود. اینکه تعادل را در این مورد به کار ببریم بسیار مهم است.برای بهبود آگاهی هیجانی و یافتن این تعادل، یافتن افراد ایمن در زندگی‌مان برای تمرین صحبت کردن درباره هیجاناتمان بسیار مفید است. این می تواند در ابتدا سخت باشد اما با گذشت زمان طبیعی تر می شود. درست مانند تمرینات بدنسازی که ماهیچه های بدنی ما را می سازد، تمرین توجه کردن و صحبت کردن در مورد هیجاناتمان هم ، عضلات عاطفی ما را می سازد—بنابراین می توانیم هیجانات خود را واضح تر ببینیم و از مزایای بسیاری که به همراه دارند استفاده کنیم.