به هر چیزی که فکر می کنی، به اون قدرت ساخته شدن میدی. این بی رحمانه ترین امتیاز بشره...
تو قدرت ساختن هر چیزی رو داری. چه دست و پا نداشته باشی، چه مشکلات خانوادگی داشته باشی، چه در بدترین شرایط زندگی بزرگ بشی، چه امکان رشد و پیشرفت واست وجود نداشته باشه و کلی چه های دیگه...
میگم بی رحمانه است چون ممکنه علیه خودت ازش استفاده کنی!!
توی این دنیا اگه هر چیزی رو که فکر می کنی لایقش بودی اما بهت ندادن و نداریش، در ازای اون قدرت بدست آوردنش رو بهت بخشیدن. در دنیای خیالی ذهن خیلی باید مراقب باشی که داری دقیقا چه چیزهایی رو بزرگ می کنی، به چه افکار و عقایدی اعتماد کردی و به کدوم هاشون باور داری!!
ذهن نا خودآگاه انسان قدرت تشخیص بین تصور و واقعیت رو نداره.
قدرت ذهن
تو می تونی توی ذهنت با ترس زندگی کنی، از شکست فرار کنی، آدم منظم و دقیقی نباشی، می تونی به این فکر کنی که الان تا نخوابی قدرت ادامه دادن و فهمیدن درس ها رو نداری، می تونی توی ذهنت خودت رو یه بازنده تصور کنی، می تونی دوست هایی رو انتخاب کنی که مثل تو فکر می کنن، می تونی احساس کنی قدرت برقراری آرامش در درون خودت رو نداری، می تونی فکر کنی اوضاع از دستت در رفته، می تونی با باور اینکه چند تا کنکور آزمایشی دادم و نتایجش خوب نبوده پیش بینی شکست کنیف می تونی ببینی آخرش بعد از گرفتن نتیجه ها چقدر حالت بده و جواب خاله و عمو و دایی و عمه ات رو چی بدی و می تونی فکر کنی...
ببین عزیز من تو همه ی این ها رو می تونی...
ولی واقعا می خوای بین حق انتخاب چیزهایی که دلخواهت هستن و این هایی که مثال زدم کدوم رو بدست بیاری؟
بیا تصور کنیم تو هر روز با وجود سختی بیدار شدن صبح های زود، حدود ساعت ۵ بیدار میشی و تا پایان شب ۱۲ تا ۱۴ ساعت مفید مطالعه می کنی. با همه تست ها می جنگی و مبارزه می کنی. یه سری رو که ساده هستن حل می کنی، اون هایی که سخت ترن نکاتشون رو یاد می گیری. نمونه های تکراری سوالات سخت رو دائم حل می کنی. توی یه مبحث توی یه درس پیشرفت می کنی. این میزان تلاش و جدیت ات رو تعمیم به همه ی درس هات میدی. شکست توی ذهنت جایگاهی نداره. به آرزوهات فکر می کنی که برآورده شدن. رشته ای که دلخواهته، دانشگاهی که تو دوستش داری رو انتخاب می کنی و مشغول به ادامه تحصیل می شی. تمام خانواده و همه کسایی که براشون بی اندازه با اهمیت هستی بهت افتخار می کنن. در زمینه ی کاری، تحصیلی و شغلی ات کاری رو انجام می دی که میلیون ها انسان می تونن به وسیله کاری که تو انجام دادی بهتر زندگی کنن. توی یه سالن بزرگ و باشکوه تو رو به سِن فرا می خونن و حضار اون جمع ایستاده برات دست می زنن و با نگاه های پر از مهرشون ازت تشکر می کنن. ( صدای دست هاشون رو بشنو که قطع نمی شه )
می دونم توی همین لحظه یه تبسم قشنگ روی لب هات نشست. پس بیا از این راز بزرگ استفاده کن. توی ذهنت دنیایی رو تجسم و خلق کن که دوست داری در واقعیت زندگیش کنی...
این رو بهش می گن قدرت ذهن ...