بعضی وقت‌ها باید به خودت بگی تو مسئول همه چی نیستی!!

بعضی از ما بیشتر از ظرفیت‌مون بار برداشتیم‌‌. اونقدر هم خوب عمل کردیم که کسی فکر نمی‌کنه داریم زیر فشار زندگی له می‌شیم‌‌.
هیچکس به اندازه‌ی خود آدم نمی‌دونه چقدر فشار روشه‌‌.
لازم نیست خودمون رو هم با کسی مقایسه کنیم و ببینیم چقدر زندگی بقیه سخته و از این حرفا. اینجور وقت‌ها شروع کن به نوشتن مشکلاتت، با خودت درد و دل کن، از فشارهایی که روت هست.
از بی‌توجهی‌هایی که به تلاش‌هات میشه‌‌... از ناکامی‌ها، بی عدالتی‌ها و نامهربونی‌ها...‌‌  
اونقدر باید خوب شرایط رو توصیف کنی که احساس هم دلی با خودت، ناراحتی و غم رو از ته وجودت بیاره بالا...‌‌
شاید بغضت بگیره و شاید گریه کنی...‌‌
مثل بچه‌ای که داره گریه میکنه و ناراحته با خودت مهربون باش دست بکش رو سرش... نصیحتش نکن‌‌
به خودت دلداری بده بگو قرار نبود همه‌ی قبض‌ها رو تو پرداخت کنی...‌‌
قرار نبود همه‌ی زندگی به دوش تو باشه‌‌
قرار نبود این همه فشار رو تجربه کنی...‌‌
دمت گرم که هستی...‌‌
دمت گرم که مقاومت می‌کنی.‌‌‌‌‌‌