بعضی از ما فقط یک بازیگر هستیم، بازیگر فیلمنامه‌ی پدر و مادرمان.

خیلی از ما بدون اینکه بدونیم، ناخودآگاه همون کارهایی که پدر و مادرمون می‌خواستن رو داریم انجام می‌دیم. یه جورایی فقط نقش بازی می‌کنیم و دیالوگ‌ها از قبل نوشته شده!!
برای همین با اینکه زحمت می‌کشیم یا حتی از نظر خیلی‌ها موفق هستیم اما رضایت درونی از زندگیمون رو نداریم، چون این زندگی ما نیست؛ فیلمنامه‌ی اوناست!!
هرکی که سرشو بندازه و به ندای درون و افکارش توجه بدون قید و شرط کنه؛ داره بر اساس سیستم اتومات مغزش زندگی می‌کنه و این زندگی ناخودآگاه، قاعدتا قرار نیست یک رضایت فوق‌العاده برای ما بسازه ... چیکار باید کرد؟!
آگاهی: هر انسان آگاهی، گاهی اوقات باید با قوانین و اهداف زندگی رو در رو بشه و بپرسه: چرا؟ چرا من باید برای رسیدن به شما تلاش کنم؟ چرا باید به شما برسم؟ چرا باید با این قاعده زندگی کنم؟ پرسیدن چرا، یواش یواش ما را به مسیر آگاهی دعوت می‌کنه مخصوصا که بعد از آگاهی، از خودمون بپرسیم که "من" چی می‌خوام؟! "من" چجوری خوشحالم؟! هرچقدر که سنمون بالاتر می‌ره بیشتر به این سوال‌ها احتیاج داریم!!
خیلی از توصیه‌های پدر و مادرها بر اساس عشق و دوست داشتن فرزندانشون هست اما باید بدونیم که هیچ آدمی به اندازه‌ی خود آدم نمی‌تونه سعادت و شکوفایی‌اش رو تضمین کنه. توصیه‌ها و مراقبت‌های پدر و مادرها در کودکی و نوجوانی، به بقا و رشد ما خیلی کمک می‌کنه. اکثر اونها هرچی می‌گن به خاطر عشق و محبتشون هست اما ژن و زمانه‌ی آنها با ما متفاوت هست و بعد از اینکه به استقلال رسیدیم، وقتش هست که به جای بازیگر بودن فیلم خودمون رو بسازیم.
دوره خودشناسی اسطوره‌ها مخصوص کسایی هست که در زندگی‌شون موفق بودن اما می‌خوان یه بازنگری خوب به خودشون داشته باشن.