آیا رابطه عمیق و سالمی می خواهید؟

در اینجا سه ​​روش برای ایجاد روابطی سالم وجود دارد که احساس امنیت، صمیمیت و رضایت را داشته باشید.

به آنها کمک کنید احساس کنند که با آنها هستید:

همه می خواهند احساس کنند شنیده می شوند. این یک کلید برای ارتباط است که به ما کمک می‌کند احساس کنیم به او اهمیت می‌دهیم و کمتر تنها هستیم. احساس انزوا در جامعه ما یک بیماری همه گیر است. داده های خوب نشان می دهد که برای سلامتی ما مضر است.

یکی از راههای علاج انزوای ما این است که واقعاً همدیگر را بشنویم – نه فقط با سر، بلکه با قلب و تمام وجودمان.

پیشنهاد تماس را زیر حرف ها و داستان های افراد تشخیص دهید. وقتی کسی چیزی دردناک، ترسناک و جالب را با شما به اشتراک می‌گذارد، فقط نمی‌خواهد شما محتوا را بفهمید. آنها برای اتصال صحبت می کنند. محتوا دریچه ای برای احساس ارتباط با شماست.

انعکاس ملایم را ارائه دهید:

غالباً در جلسات زوج درمانی ، یکی از زوجین شکایت می کند که اشتراک آنها به هم نمی خورد. آنها هیچ بازتابی دریافت نمی کنند. اغلب می‌شنویم: «خیلی خسته‌ کننده و تنهاست ». "مثل اینکه دارم با یک دیوار آجری صحبت می کنم."

به خصوص زمانی که قطع ارتباط عاطفی با انتقاد و حالت تدافعی نشانه می‌رود، اعتماد و صمیمیت به تدریج کاهش می‌یابد که می‌تواند منجر به خیانت یا طلاق شود.

وقتی کسی را می شنویم، لزوماً احساس نمی کند که شنیده می شود. انتقال اینکه ما آنها را درک می کنیم ممکن است شامل تکرار کلمات آنها یا بازنویسی آنچه می گویند باشد – سپس بررسی کنید که آیا درست متوجه شده ایم یا خیر. یا صرفاً زمزمه کردن یک "مم-هوم" یا "مم" یا "وای" یا "اوه خدای من" یا "اوه نه" یا "وای" از صمیم قلب ممکن است این ترفند را انجام دهد که نشان دهد ما تحت تأثیر آنها هستیم.

با احساسات خود راحت باشید:

چرا چیزی خیلی ساده (گوش دادن بی صدا، بازتاب) اینقدر دشوار است؟ اغلب به این دلیل است که ما با احساسات خود راحت نیستیم. ما ممکن است یاد گرفته باشیم که از احساسات جدا شویم زیرا آنها تهدید کننده یا طاقت فرسا بودند. شاید ما مراقبانی نداشتیم که وقتی احساس آسیب، ترس یا خجالت می‌کردیم، علاقه نشان می‌دادند. یا به خاطر نشان دادن آسیب پذیری به عنوان ضعیف یا ناقص متهم و شرمنده شدیم.

در نتیجه، ممکن است نه تنها نسبت به احساسات خود به دلیل ناشناس بودن یا تهدید آمیز بودن از آنها بیزاری داشته باشیم، بلکه زمانی که دیگران احساسات یا آسیب پذیری خود را ابراز میکنند، دیوار می کشیم. وقتی زندگی درون و بیرون خود را می بندیم، ارتباطمان با خود و دیگران قطع می شود.

کلید صمیمیت واقعی این است که صمیمیت با خودمان را پرورش دهیم.

«ارتباطات عمیق‌تر وقتی به وجود می‌آیند که ما با درونمان ارتباط برقرار می‌کنیم. هنگامی که ما با دقت به تجربه درونی خود توجه می کنیم، بدن و احساسات ما آرام می شوند. پس ما بهتر آماده می شویم تا گوش پذیرا را به سوی احساسات ارزشمندی که در درون زمزمه می کنند خم کنیم. تماس با ما و بیان تجربه واقعی خود، جوی را پرورش می دهد که به مردم اجازه می دهد از آمدن به سمت ما احساس امنیت کنند. ما باغی ایجاد می کنیم که عشق می خواهد در آن زندگی کند .»

آنچه ما به آن "احساسات" می گوییم، خلاصه ای از نحوه صحبت زندگی با ما است. باز بودن برای زندگی به این معنی است که متوجه شویم زندگی چگونه بر ما تأثیر می گذارد - احساساتی که در درون ما از روابط، زندگی کاری، نگرانی های مالی، وضعیت جهان یا هر چیز دیگری تحریک می شوند.

هر چه با احساساتی که زندگی در ما ایجاد می کند راحت تر شویم، آنها کمتر تهدید کننده می شوند. وقتی زندگی را مطابق با شرایط زندگی می‌بینیم، احساس سرزندگی بیشتری می‌کنیم.

ذهن آگاهی به معنای حضور برای زندگی بدون قضاوت است. حضور آگاهانه و ملایم با احساسات خودمان. ما با احساسات و چالش های دیگران راحت تر می شویم. ما بیشتر قادر به پاسخگویی هستیم، نه واکنش.

کلیدی برای صلح در دنیای ما

هنگامی که در کودکی تمایل به عشق و ارتباط ناامید می شود، کودک از برآوردن نیاز خود برای ارتباط دست می کشد. آنها ممکن است بزرگسالانی شوند که به دنبال قدرت هستند. وقتی اراده به قدرت و کنترل جایگزین میل به عشق شود، عواقب مخربی برای جهان و محیط زیست ما به همراه خواهد داشت. آسیب و شرم حل نشده با شرمساری و به حاشیه راندن دیگران، به ویژه افرادی که متفاوت از ما به نظر می رسند یا فکر می کنند، بروز می کند.

تمرین مهارت های گوش دادن و پاسخگو بودن، بدون نیاز به کامل بودن، ارتباط است. این پایه و اساس عشق و صمیمیت پایدار را ایجاد می کند و مرهمی را ارائه می دهد که روابط و دنیای ما اکنون بیش از هر زمان دیگری به آن نیاز دارد.