تحقیقات جدید منتشر شده در مجله Higher Education نشان میدهد که شادی را میتوان آموخت، اما حفظ مزایای آن به تمرین مداوم آن وابسته است. این مطالعه که بر دوره "علم شادی" در دانشگاه بریستول تمرکز دارد، نشان میدهد که عادات مبتنی بر شواهد مانند قدردانی، ورزش، مدیتیشن و نوشتن روزانه میتوانند به طور قابل توجهی به بهبود رفاه کمک کنند، اما این کمک تنها در صورتی است که این عادات به مرور زمان حفظ شوند.
دوره علم شادی
دوره "علم شادی"، که بر اساس دوره "روانشناسی و زندگی خوب" دانشگاه ییل طراحی شده، با هدف بهبود سلامت روان از دیدگاه علمی ایجاد شده است. این دوره که در سال ۲۰۱۸ آغاز شد، از امتحانات و تکالیف سنتی صرفنظر کرده و به جای آن بر آموزش آنچه تحقیقات معتبر و معاصر در روانشناسی و علوم اعصاب درباره ماهیت شادی نشان میدهند، تمرکز دارد.
تمرینات مستمر
این دوره که موضوعات متنوعی از عوامل زیستی و محیطی مؤثر بر شادی تا توصیههای عملی برای تقویت سلامت روان را شامل میشود، دانشجویان را تشویق میکند تا با فعالیتهای مبتنی بر شواهد - یا همان "ترفندهای شادی" - درگیر شوند. این رویکرد نه تنها به آموزش میپردازد، بلکه هدف آن فراهم کردن ابزارهایی برای دانشجویان است تا بتوانند به طور فعال سلامت روان خود را بهبود دهند.
تحقیقات و نتایج
مطالعات قبلی نشان دادهاند که دورههای آموزشی روانشناختی میتوانند در کوتاهمدت به بهبود سلامت روان کمک کنند، اما مشخص نبود که آیا این بهبودها در بلندمدت نیز پایدار میمانند یا خیر. پژوهشگران این مطالعه را به منظور بررسی این موضوع آغاز کردند که آیا شرکت در یک برنامه آموزشی ساختارمند مانند دوره "علم شادی" میتواند راهی پایدار برای بهبود سلامت روان دانشجویان فراهم کند یا خیر.
تیم پژوهشی با بررسی سیستماتیک اثرات بلندمدت این دورههای آموزشی روانشناختی تلاش کرد تا مشخص کند آیا مزایای اولیهای که در سلامت روان دانشجویان مشاهده شده است، میتواند در طول زمان حفظ شود یا خیر.
ابزارهای اندازهگیری
برای مطالعه، پژوهشگران دادههایی را از دانشجویانی که در دوره "علم شادی" شرکت کرده بودند و به نظرسنجیهای پیگیری پاسخ داده بودند، جمعآوری کردند. ابتدا، دعوتنامههایی به ۹۰۵ دانشجو ارسال شد که در سالهای گذشته در نظرسنجیهای قبل یا بعد از دوره شرکت کرده بودند. از این تعداد، ۶۳۸ نفر دادههای کاملی از پیش و پس از دوره داشتند. در نهایت، ۲۲۸ دانشجو به نظرسنجی پیگیری بلندمدت که بین ۱۲ تا ۲۹ ماه پس از پایان دوره انجام شد، پاسخ دادند.
نتایج مطالعه
در ابتدا، دانشجویانی که در این دوره شرکت کردند، گزارش دادند که بهبود قابل توجهی در سلامت روان کلی خود مشاهده کردهاند و نمرات آنها در مقیاس کوتاه سلامت روانی واریک-ادینبورگ بین ۱۰ تا ۱۵ درصد افزایش یافته است. این افزایش فوری نشاندهنده اثربخشی دوره در ارتقای سلامت روان دانشجویان در کوتاهمدت است.
تقریباً نیمی از پاسخدهندگان (۵۰.۶۷٪) گزارش دادند که یکی از روشهای افزایش شادی معرفیشده در دوره را ادامه دادهاند، مانند ابراز قدردانی، تمرین ذهنآگاهی یا مدیتیشن، فعالیت بدنی منظم، نوشتن در دفترچه یا انجام اعمال مهربانی. در میان این روشها، ابراز قدردانی بیش از همه ادامه یافته است.
ارزیابیهای پیگیری
زمانی که پژوهشگران ارزیابیهای پیگیری را تا ۲۹ ماه پس از پایان دوره انجام دادند، تصویر پیچیدهتری نمایان شد. افزایش سلامت روانی که دانشجویان تجربه کرده بودند، به خودی خود پایدار نبود. تنها کسانی که به طور مداوم به تمرین «ترفندهای شادی» که در دوره آموخته بودند، ادامه دادند، موفق شدند سطح بهبود یافته سلامت روان خود را در بلندمدت حفظ کنند.
تحلیل و توصیهها
مطالعه نشان میدهد که شرکت در یک دوره—چه در باشگاه ورزشی، یک دوره مدیتیشن یا دورهای مبتنی بر شواهد خوشبختی مانند دوره ما—تنها آغاز کار است. شما باید متعهد شوید که به طور منظم از آنچه یاد میگیرید استفاده کنید.
بخش عمدهای از آنچه ما آموزش میدهیم شامل مداخلات روانشناسی مثبت است که از طریق کمک به دیگران، بودن با دوستان، ابراز قدردانی یا مدیتیشن توجه شما را از خودتان منحرف میکند. این برخلاف روش فعلی 'خودمراقبتی' است، اما مطالعات متعدد نشان دادهاند که دور شدن از افکار منفی به ما کمک میکند از افکاری که میتوانند منبع بسیاری از مشکلات سلامت روان باشند، فاصله بگیریم.
محدودیتها و مسیرهای آینده
این مطالعه بر اهمیت رویکرد فعالانه در زمینه سلامت روان تأکید دارد. با این حال، پژوهش محدودیتهایی نیز دارد، از جمله احتمال وجود سوگیری در پاسخها و چالشهای مربوط به حفظ نمونه نماینده در پیگیریهای بلندمدت. این ملاحظات زمینه را برای تحقیقات آینده فراهم میآورد تا درک بهتری از نحوه حفظ مؤثر سلامت روان از طریق دورههای آموزشی روانشناختی به دست آید.
مطالعه تحت عنوان «تحلیل بلندمدت یک دوره آموزشی روانشناختی بر سلامت روان دانشجویان دانشگاه» توسط کاترین هابز، سارا جلبرت، لوری آر. سانتوس و بروس هود انجام شده است.