پذیرش بنیادین یعنی چه؟

پذیرش بنیادین یعنی رسیدن به جایی که انسان، میان «آنچه می‌خواهد» و «آنچه هست» تفاوت رو می‌بیند و می‌پذیرد.
جایی که دیگر نمی‌کوشی جهان رو اصلاح کنی تا حالِ درونت خوب شود؛ بلکه حالِ درونت رو آرام می‌کنی تا بتوانی جهان رو ببینی، همان‌گونه که هست.

در این سطح از رشد، عشق، واقع‌بین می‌شود؛ رنج، معنا پیدا می‌کند؛
و انسان، از مبارزه‌ی بی‌ثمر با زندگی دست می‌کشد نه از ناتوانی، بلکه از درک.
پذیرش، نقطه‌ی پایان جنگ نیست؛ آغاز بلوغ است.