مشکلاتت میتونن سکوی پرتاب تو باشن!

بعضی وقت‌ها لازمه یکی بهمون بگه، یادت نره که مشکلاتت می‌تونن سکوی پرتاب تو باشن!
یکی از بزرگ‌ترین اتفاقات جهان روانشناسی این بود که محقق‌ها ثابت کردن بعضی از کسانی که اتفاقات خیلی بدی براشون افتاده مثل تصادف‌های سخت و بیماری‌های دشوار، بعد از مدتی صاحب توانمندی‌های روانی بزرگی شدند که افراد معمولی قدرت رسیدن به اونها رو نداشتن (به این رشد PTG یا رشد پس از سانحه گفته می‌شه)
همه‌ی ما می‌دونیم که تمام پیشرفت انسان، یک دلیل مشترک به نام مشکلات و سختی‌ها داشته اشت.
انسان با مشکل میکروب‌ها رو به رو شد، پس واکسن ساخت.
می‌تونست پرواز کنه پس هواپیما ساخت.
مشکل کمبود زمانش رو با ماشین‌ها و خودروها حل کرد.
پس درک و توجه به مشکلات می‌تونه قدم اول همه‌ی رشدهای انسان باشه.
امروز اگه زندگی داره له و لوردمون می‌کنه، ضمن دلسوزی و همدلی با خودمون باید از خودمون بپرسیم، من چی می‌تونم از این مشکلات یاد بگیرم؟
چه جوری میتونم، از سخت‌تر شدن زندگیم جلوگیری کنم؟
قبلا چه اشتباهی کردم که این همه مشکل در زندگیم ایجاد شد؟
بهت قول می‌دم هرچقدر تو زندگیت سختی‌های بیشتری تجربه کردی اگه مدل نگرش و تفکرت نسبت به زندگی تغییر بدی به اندازه‌ی سختی‌هات می‌تونی، آینده‌ی بزرگ‌تر داشته باشی به شرطی که دوتا اشتباه رو انجام ندی:
1-احساس قربانی شدن کنی.
قربانی‌ها سه دسته‌ی اصلی هستن:
الف) فکر می‌کنن زندگی فقط به اونها سخت می‌گیره و اکثر آدم‌های دیگه زندگی خوبی دارن.
ب) فکر می‌کنن عرضه و جنم حل مشکلاتشون رو ندارن.
پ) فکر می‌کنن امکانات و پول لازم برای بهبود اوضاع رو ندارن.
2-منتقد دیگران شدن:
یه سری هم بعد از مشکلاتشون به جای اینکه مسئولیت حل مشکلات رو بپذیرن، شروع به نق زدن می‌کنن(که به این دسته توصیه می‌کنم کتاب سیزده رو بخونن)
اینها غرق در دریای مچ گیری، سرزنش دیگران و انتقاد و انتقام جویی از دیگران می‌شن، به روابطشون آسیب می‌زنن و حالشون بد می‌شه و توان حرکت کردن رو از دست می‌دن.
بعضی‌های در سختی می‌شکنند و بعضی‌ها رکورد می‌شکنند!