بسیاری از والدین در سنین نوجوانی، و بهویژه سن بلوغ، با مشکل برقراری ارتباط با فرزندشان روبهرو هستند. دختران و پسران نوجوان در این سن تمایل دارند در اتاق خود بمانند، منزوی و گوشهنشین شوند، و بیشتر وقتشان را با تلفن همراه، کنسول و بازیهای کامپیوتری، اینترنت و فضای مجازی یا با همسالان خود سپری کنند. به نظر میرسد دیواری ضخیم میان آنها و والدین کشیده شده است و والدین از توانایی برقراری ارتباط با نوجوانان خود عاجز هستند.
کتاب چرا فرزند نوجوانم با من حرف نمیزند؟ کتابی کامل و کاربردی است که به همهی جنبههای موردنیاز والدین پرداخته و به آنها برای حل این مشکلات، راهکارهایی ارائه میدهد.

کتاب چرا فرزند نوجوانم با من حرف نمی زند
نویسندهی این کتاب، دکتر جان کلمن، روانشناس برجستهی حوزهی نوجوان، به مسائل بسیار مهم و چالشبرانگیزی نظیر ارتباط نوجوان با خانواده و همسالان، دنیای دیجیتال، سلامت، طلاق و جدایی والدین پرداخته و در همهی این زمینهها راهکارهای مفیدی ارائه کرده است.
خواندن این کتاب به همهی مشاوران حوزهی کودک و نوجوان و والدین ایرانی که فرزندانی در سنین نوجوانی دارند یا در آیندهی نزدیک خواهند داشت، توصیه میشود.

بخشی از کتاب چرا فرزند نوجوانم با من حرف نمی زند
طردشدن، انزوا و قلدرى
در اوایل فصل دربارهی کسانی صحبت کردم که سالهای نوجوانی را بدون دوست پشت سر میگذارند. برخی بهخوبی با این وضعیت کنار میآیند، یا با اعضای خانواده رابطهی صمیمانهای دارند، یا غرق در یک فعالیت یا سرگرمی هستند که جای دوستی را میگیرد.
البته همیشه هم اینطور نیست. برخی از نوجوانان به دلیل رفتار پرخاشگرانه یا نامناسب خود از گروه همسالان طرد میشوند. برخی دیگر هم ممکن است به دلیل مهارتهای اجتماعی ضعیف یا بسیار خجالتی بودن، منزوی شوند. گروه سوم هم ممکن است به دلیل قلدرى دیگران از گروه طرد شوند.
همهی این موقعیتها دردناک است؛ هم برای نوجوان و هم برای والدینی که ممکن است مجبور باشند از کنار کودک تماشا کنند.
اگر در وهلهی اول به کسانی که منزوی هستند نگاه کنیم، برخی از آنها ممکن است در دوران دبستان با دوستیهای قبلیشان مشکل داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است شروع نوجوانی را دشوار بدانند.