چرا اگر مهربان باشیم زندگی بهتری خواهیم داشت؟

‌خیلی از پروژه‌های دانشگاهی روانشناسی ثابت می‌کند افراد مهربان و بخشنده (که از خطاهای افراد ساده‌تر و سریع‌تر می‌گذرند) از سلامت روانی بالاتری برخوردارند؛ جالب است بدانید منافع مهربانی بیشتر از اینکه برای فردی که مهربانی را می‌گیرد باشد برای فرد مهربان کننده است. 
بعضی از تاثیرات مهربانی:
۱. تقویت سیستم ایمنی بدن: یک پژوهش نشان می‌داد تاثیر مهربانی بر سلامتی جسمی از ترک سیگار و ورزش هم بیشتر بوده!!
۲. افزایش طول عمر: مهربانی ۲ برابر بیشتر از آسپرین از حملات قلبی جلوگیری می‌کند. افراد مهربان و خیر بیشتر از افراد دیگر عمر می‌‌کنند.
۳. افراد مهربان رضایت روانی بیشتری دارند و احساس خوب زیستن بیشتری می‌کنند پس کمتر درگیر اختلالات روانی مثل افسردگی می‌شوند.
و چون احساس رضایت بیستری دارند، از قدرت اراده و انرژش بیشتری برای رسیدن به اهدافشان برخوردارند.
۴. شادتر هستند و دوستان بیشتری دارند پس از حمایت عاطفی، اجتماعی، و مالی بیشتری از دیگران برخوردارند.
ما دو نوع مهربانی داریم:
۱. مهربانی استراتژیک (بده بستان)
۲. مهربانی ایثارگرانه (بدون چشم داشت)
طبق مطالعه‌ای که در مجله‌ی علمی Neuroimage آمده، هر نوع مهربانی تاثیرات مختلفی بر روی مغز دارد…
با اینکه هر دو در بهبود اوضاع روانی ما سهیم هستند اما مهربانی بدون چشم داشت سلامت روانی و بهزیستی بیشتری برای ما می‌سازد. خیلی اوقات مهربانی بده بستانی باعث نشخوار فکری و انتظارات خاصی می‌شود که بعضی اوقات به همین خاطر برآورده نشدنشان باعث نااحتی ما می‌شوند به همین خاطر دسته‌ی اول، احتمالا بیشتر به ما کمک می‌کنند‌.
تاثیرات متفاوت این دو نوع مهربانی بر قسمت‌های مختلف مغزی باعث می‌شود که گاهی اوقات این‌دو را با هم قاطی کنیم و ناراحت شویم مثلا وقتی بخاطر خیرخواهی با دوستمان کمک می‌کنیم وقتی او در پی جبران مالی یا کاری ان باشد، ممکن است ما ناراحت شویم.