چرا داشتن چشم‌انداز اهمیت دارد؟

فکر کنید در یک طرف رودخانه قرار دارید و می‌خواهید به آن طرف دیگر بروید، آب رودخانه گاهی سردتر از همیشه است و گاهی در خروش و طغیان است و گاهی آرام.
اگر شتاب آب ما را وسط راه از جایمان بلند کند، می‌توانیم برای همیشه گم شویم!
چشم انداز همچون یک طنابی است که ما را از این طرف رودخانه به آن طرف رودخانه وصل می‌کند و حالا اگر وارد آب بشویم یک یار کمکی داریم.چشم انداز بهترین پیوند ما با آینده است و اگر محکم به آن بچسبیم، خیلی بهتر با فشارها و تلاطم‌های رودخانه رو به رو می‌شویم و احتمال گم شدنمان هم کمتر می‌شود.
چشم انداز همان ایده‌ی کلی هر فرد از زندگی‌اش در آینده است که البته بیشتر آدم‌ها یا این ایده حکم رویا و افسانه را برای آنها دارد پس هیچ تلاشی برای رسیدن به آن نمی‌کنند.
اکثر دانش‌آموزان و دانشجویان ضعیف و اکثر پرسنل‌های کار نکن سازمان‌ها هیچ ایده و چشم اندازی راجع به درس خواندن ک کار کردن خودشان ندارند و یا این تصویر آنقدر مبهم و چروکیده است که هیچ اراده‌ای را نمی‌انگیزد… چه باید کرد؟!
یکی ازراهکارهایی که روانشناسان پیشنهاد می‌کنند گپ و گفت راجع با آینده با افراد امیدوار و علاقه‌مند به ما هست: دوستان صمیمی و خوب، پدربزرگ و مادربزرگ، پدر و مادر و همسر و رئیس و هرکسی که گوش الهام بخشی است.
هرچقدر بتوانیم آینده‌ی جذاب‌تری مبتنی بر درس خواندن برای بچه‌ها و شاگردهایمان بسازیم، هرچقدر بتوانیم برای همکاران و اعضای خانواده‌مان، تصویر زیباتری از سازمان و خانواده در آینده بگنجانیم، توانسته‌ایم رهبری الهام بخش‌تری برای آنها انجام دهیم.
رهبران بزرگ و تاثیر گذار، به جای تکرار یکسری حرف‌های بی‌اثر، تلاش می‌کنند در ذهن مخاطب خود (اعضای خانواده، مشتری، پرسنل، دوستان و …) آینده‌ی زیباتری بسازند؛ رهبران بزرگ قبل از رهبری، نقاشان بزرگ ذهنی و خالقان چشم اندازهای زیبا هستند.