اعتیاد به کار و نشانه‌های آن

همانطور که به معتادین الکل Alcholic می‌گویند، به معتادین کار هم Workaholic می‌گویند. کسانی که به کار و میزشان زنجیر شدند و با اینکه می‌توانند کمتر کار کنند برای کم کردن اضطراب‌های زمان کار نکردن، باز هم کار می‌کنند و به غیر از اینکه نمی‌دانند کارشان ایراد دارد، به آن افتخار می‌کنند و حتی با آن پز می‌دهند!!
اکثر ما در زمانی از زندگیمان به خاطر شرایط زندگی مثل زمان کنکور یا پروژه‌های مهم تحصیلی و شغلی، “مجبور” هستیم که سخت‌تر از همیشه کار کنیم و “کمتر” از همیشه استراحت کنیم. اما فردی که با برنامه ریزی ناخودآگاه خودش را ظرف مدت بلندی (مثلا 10 سال) دائما در معرض کار (مخصوصا کارهای جدید متنوع یا کارهای قدیم تکراری بی‌مصرف) قرار می‌دهد احتمالا معتاد به کار است. نشانه‌های آنها… مهمترین نشانه‌ی معتادین به کار این نیست که با زیاد کار کردن آرامش می‌گیرند بلکه مهمترین نشانه این است که با کم کار کردن، آرامششان را از دست می‌دهند!!
دیگر نشانه‌ها:
– عملکرد زندگی در جنبه‌های خانوادگی یا اجتماعی یا دوستی یا روابط یا سلامتی جسمی یا روانی یا چند تای آنها تهدید می‌شود اما فقط افسوس می‌خورد و اقدام جبرانی موفق و طولانی مدتی انجام نمی‌دهد.
– درخواست‌های دیگران برای کمتر کار کردن را نمی‌پذیرد
– ترس زیادی در مورد از دست دادن کار خود دارد
– از کار برای جبران مشکلاتی مثل طلاق یا مرگ دیگران (در مدت زمان طولانی) یا کمبود عزت نفس خود استفاده می‌کند.
– نشانه‌های بالا نه فقط به خاطر مشکلات مالی بلکه بیشتر به خاطر مشکلات روانی برای مدت طولانی پیش آمده باشد.
۲نوع معروف اعتیاد به کار:
– سخت کوشان: که از همه معروف‌تر و تابلوتر هستند و حتی هنگام خوابیدن هم به کارشان فکر می‌کنند و حاضر نیستند استراحتی داشته باشند مگر برای رفع نیاز
– توجه طلب‌ها: دائما با نق زدن و سرزنش دیگران، ساعات کار زیاد خود را به رخ دیگران می‌کشند و به آنها می‌گویند شما بی مسئولیت هستید که من مجبورم اینقدر کار کنم و…
راهکارها:
– کمک گرفتن از روان‌شناسان و متخصصان بهداشت سلامت
مشخص کردن برنامه‌ای کوتاه مدت برای کم کردن کارها در دراز مدت
– اعتماد بیشتر به دیگران و تفویض کارها
– قبول نکردن کار جدید مگر به شرط حذف کار دیگری
– افزودن برنامه‌های تفریحی و فرهنگی به صورت اجباری و غیرقابل حذف