رسیدگی به تمایلات کمال‌گرایانه می‌تواند روابط شما را بهبود بخشد

منتشر شده در ۲۵ آوریل ۲۰۲۴ | بررسی‌شده توسط ری پارکر

در این مقاله خواهید خواند:

• تمایلات کمال‌گرایانه باعث ایجاد رفتارهای حمایتی از سوی دیگران می‌شود که ممکن است برای آن‌ها آزاردهنده باشد.
• اخلاق‌گرایی کمال‌گرایانه می‌تواند دیگران را در محیط دچار سرخوردگی و ناامیدی کند.
• با در نظر گرفتن تأثیر کمال‌گرایی بر سرمایه اجتماعی، می‌توانیم روابط سالمی داشته باشیم.

گاهی اوقات، زمانی که به‌شدت بر این تمرکز داریم که پروژه‌های کاری، اقدامات مراقبتی از خود، فضای زندگی، و حتی روابطمان را بی‌نقص کنیم، باعث ناراحتی دوستان، خانواده و همکارانمان می‌شویم.

وقتی کمال‌گرا هستیم، تمایل داریم انتظارات غیرمنطقی داشته باشیم و سطوح بالایی از تفکر و رفتار سخت‌گیرانه را نشان دهیم. اغلب، این تمایلات کمال‌گرایانه به سمت درونی معطوف می‌شود که به آن کمال‌گرایی خودمحور می‌گویند. به عبارت دیگر، ما این استانداردهای سخت‌گیرانه و تفکر خشک را فقط بر خودمان اعمال می‌کنیم، نه لزوماً بر دیگران. اگر کمال‌گرایی ما دیگرمحور باشد، این تمایلات را به دیگران در زندگی‌مان تحمیل می‌کنیم. برخی از افراد ترکیبی از هر دو نوع هستند؛ این دو نوع کمال‌گرایی انحصاری نیستند.

چگونه کمال‌گرایی به روابط آسیب می‌رساند؟

نه به‌طور شگفت‌انگیزی، هر دو نوع کمال‌گرایی می‌توانند برای دیگران آزاردهنده باشند. دلیل این موضوع این است که وقتی درگیر چنین تفکر سخت‌گیرانه‌ای هستیم، اغلب به رفتارهایی روی می‌آوریم که شامل موارد زیر هستند:

۱. رفتارهای امن:

یکی از ویژگی‌های برجسته کمال‌گرایی، تمایل به انجام رفتارهای امن است (۱). این استراتژی‌های مقابله‌ای موقتی به ما کمک می‌کنند با اضطراب و احساسات ناخوشایند ناشی از باورها و تمایلات کمال‌گرایانه کنار بیاییم.
برای مثال، ممکن است بارها و بارها بررسی کنیم که آیا کارمان به‌درستی انجام شده است. یا ممکن است از دیگران به‌طور مکرر درخواست اطمینان کنیم، مانند این‌که به‌طور مداوم بپرسیم: «آیا این خوب است؟» یا ممکن است به رفتارهای اجتنابی روی بیاوریم که اغلب به شکل اهمال‌کاری ظاهر می‌شوند.

رفتارهای ایمنی معمولاً تأثیرات منفی عمیقی بر اطرافیان ما می‌گذارند. آن‌ها باعث ایجاد تأخیر می‌شوند، گاهی به‌طور نامحدود، که می‌تواند افرادی را که به ما و وعده‌هایمان وابسته‌اند خشمگین کند.

مطالعه‌ی کتاب خوب و بد کمال گرایی کمک می‌کنه مفاهیم مطرح‌شده در این مقاله رو بهتر درک کنی.

۲. اخلاق‌گرایی:

کمال‌گرایی اغلب (اما نه همیشه) با اخلاق‌گرایی همراه است (۲)، که می‌تواند به‌صورت داشتن استانداردهای اخلاقی سخت‌گیرانه و غیرمنطقی برای خود (خودمحور) و دیگران (دیگرمحور) ظاهر شود.

۳. انعطاف‌ناپذیری ذهنی:

افراد کمال‌گرا اغلب در تغییر مسیر خود مشکل دارند و تعامل با آن‌ها برای دیگران دشوار می‌شود.

چگونه می‌توان کمال‌گرایی را مدیریت کرد؟

۱. مقاومت در برابر رفتارهای ایمنی:

مقاومت در برابر تمایلاتی مانند بازبینی مکرر یا درخواست اطمینان می‌تواند به بهبود کمال‌گرایی و روابط ما کمک کند.

۲. استفاده از چارچوب سرمایه اجتماعی:

هر زمان که باورهای کمال‌گرایانه بر ما مسلط شدند، ابتدا باید تأثیر آن‌ها را بر روابط خود بررسی کنیم.

۳. تفکیک قوانین از اصول:

کمال‌گراها اغلب قوانین را با اصول اشتباه می‌گیرند. درحالی‌که قوانین مشخص و قابل‌اندازه‌گیری هستند، اصول انتزاعی‌اند و نمی‌توان آن‌ها را به‌طور کامل برآورده کرد.

کمال‌گرایی می‌تواند با تمایل به انجام رفتارهای امن، چسبیدن به قوانین به جای اصول، و تفکر سخت‌گیرانه باعث ناراحتی اطرافیان شود. اما با شناسایی و مقاومت آگاهانه در برابر این تمایلات می‌توانیم روابط سالم‌تری با دیگران و خودمان ایجاد کنیم.