کتاب راهنمای تئوری انتخاب برای فرزند پروری

احتمالاً از من می‌پرسید آیا می‌توانم دقیق‌تر توضیح دهم. پاسخ آن یک بله‌ی جانانه است! به لحظه‌ای فکر کنید که وارد شهر جدیدی شده بودید. شاید مشغول خدمت سربازی بودید یا از شما خواسته بودند آخر هفته محصولی را به مکان دوری، خارج از شهر برسانید. برای بسیاری از ما، از دست دادن شغل به معنای قطع رابطه با همکارانی است که دوستمان داشتند و حامی ما بودند. همچنین آیا تا‌به‌حال شده است که در مراسمی تنهایی در اطراف پرسه بزنید و متوجه شوید که همه یکدیگر را می‌شناسند و فقط شما کسی را نمی‌شناسید. در این شرایط چه احساسی را به‌صورت بلندمدت، کوتاه‌مدت و موقت تجربه کرده‌اید؟ این احساس همان تنهایی است.
ما می‌توانیم از طریق ایجاد پیوند یا آشنا شدن با دیگران این احساس را جایگزین کنیم. البته کشف عمیق و جدیدی نیست که آشنایی، دوستی و روابط صمیمانه با دیگران درد تنهایی را مداوا می‌کند. روشن است که تنهایی نقطه‌ی مقابل همنشینی، پیوستگی، رابطه‌ی نزدیک، صمیمیت و به‌طور‌کلی روابط انسانی است. همان‌طور که دبلیو. سی. فیلدز زمانی گفته بود: «مداوای بی‌خوابی این است که بیشتر بخوابیم. راه غلبه بر تنهایی در تلاش پایدار برای ارتباط با افراد بیشتر نهفته است.»