دکتر استیون هیز تنها یک روانشناس تاثیرگذار مشهور و یک استاد با یک فهرست طولانی از جوایز و دستاوردها نبود. مبارزات شخصی او با اضطراب فلج‌کننده‌اش که با اراده قوی و دانش بی حد و حصرش در زمینه روان‌شناسی مطابقت داشت در نهایت او را به یک روانشناس برجسته رفتاری تبدیل کرد.

سالها پیش که دکتر استیون هیز استادیار کاملاً تحصیل کرده و استادیار گروه روانشناسی در میان مباحث دانشگاهی بود. دهان خود را برای همکاری و کمک باز می‌کند اما خود را قادر به صحبت کردن نمی‌بیند. در واقع، قلب او می‌تپد اما نمی‌تواند نفس بکشد و تقریباً به نظر می‌رسد که دچار یک حمله قلبی شده است. او می‌فهمد که این یک حمله وحشت و هراس است، اما حملات بیشتری اتفاق می‌افتد و او را مجبور می‌کند که از زندگی مورد علاقه خود که تدریس در دپارتمان روانشناسی قسمت بزرگی از آن بود، کناره گیری کند.

این استیون هیز است دکتری که در سن 29 سالگی اش به یک اختلال اضطرابی کامل مبتلا شده است، و طی دو سال زندگی بسیار دردناکی را تجربه کرده است، اما این موضوع همچنان به او کمک کرد تا آموزش و مهارت های لازم را برای یافتن راه حل متناسب با نیازهای خود به کار گیرد. به عنوان بخشی از این روند، وی سعی کرد عقاید اصلی خود را مطابق با رفتار درمانی شناختی تنظیم کند، اما حملات وحشت او فروکش نکرد. در واقع، او دریافت که آنها در حال بدتر شدن هستند. او نمی خواست تسلیم شود و از دنیا پنهان شود. عزم او برای پس گرفتن زندگی او را وادار کرد که سهم ماندگاری در دنیای روانشناسی بر جای بگذارد، اگرچه موضوعی که او ارائه داد در بحث های درمان شناختی و درمان های رفتاری بحث برانگیز تلقی می شود.
هیز گزینه های جایگزینی را می یابد که منجر به یک درمان جدید می شود.