میزان شیوع بیش فعالی در پسران بیشتر از دختران است. نشانه‌های بیش فعالی در کودکان معمولاً قبل از ورود آنها به مدرسه خود را نشان می‌دهد. بیش فعالی نوعی اختلال بیولوژیکی مغز است که در کودکان ظاهر می‌شود. در این مقاله به بررسی این اختلال و نشانه‌های بیش فعالی و اهمیت درمان آن در کودکی خواهیم پرداخت.
نشانه‌های بیش فعالی تا دوران بلوغ و بزرگسالی ادامه دارد. ارتباطات اجتماعی و اعتماد به نفس و عزت نفس در این کودکان بسیار کم است.. سه نوع اختلال بیش فعالی وجود دارد: اختلال بیش فعالی از نوع بی‌توجهی، بیش فعالی از نوع تکانشگری، بیش فعالی از نوع ترکیبی.
اختلال بیش فعالی از نوع بی‌توجهی
کودکان با اختلال بی‌توجهی، فعالیت زیادی ندارند و در واقع مشکل اصلی آنها نداشتن توجه و تمرکز است، به همین دلیل ممکن است به‌سادگی اختلال در آنها شناسایی نشود.
بیش فعالی از نوع تکانشگری
کودکان مبتلا به این نوع بیش فعالی، مشکلی در حفظ توجه ندارند؛ ولی نشانه‌های بیش فعالی، رفتاری در آنها به‌وضوح دیده می‌شود.
بیش فعالی از نوع ترکیبی
کودکان بیش فعالی که در این گروه قرار می‌گیرند، همه‌ی نشانه‌های بیش فعالی، بی‌توجهی و تکانشگری را دارند.
نکات آموزشی برای والدین کودکان بیش فعال :
زندگی با کودک بیش فعال خسته‌کننده و طاقت‌فرسا است؛ ولی والدین می‌توانند به فرزندشان کمک کنند تا بر چالش‌های روزمره غلبه کند، انرژی او را به فعالیت‌های مثبت هدایت کنند و آرامش بیشتری را به خانواده بیاورند. هرچه برخورد والدین با مشکل کودک، آگاهانه‌تر و درست باشد، احتمال موفقیت کودک در زندگی نیز بیشتر خواهد بود.
والدین باید مراقب خودشان باشند؛ درست غذا بخورند، ورزش کنند و برای کاهش استرس، راه‌هایی را پیدا کنند؛ مثلاً شب‌ها دوش بگیرند یا صبح‌ها مدیتیشن انجام دهند.
این مقاله را هم بخوانید
در روانشناسی اکت به کمک مهارتهای ذهن آگاهی ، با بالا بردن ذهن آگاهی فرد ، به افزایش انعطاف روانی او کمک می‌شود تا بتواند با مدیریت بهتر افکار و احساسات منفی‌اش ، برای ساخت یک زندگی بهتر در راستای ارزش‌هایش ، دست به اقدام و عمل متعهدانه بزند.
ذهن آگاهی با روانشناسی اکت و یوگا
درست است که نشانه‌های بیش فعالی گاهی موجب ناراحتی می‌شود؛ ولی والدین باید به خاطر بسپارند کودک بیش فعالی که به حرف‌هایشان گوش نمی‌کند یا آزارشان می‌دهد یا پیش دیگران شرمنده‌شان می‌کند، این کارها را عمدی انجام نمی‌دهد. کودکان بیش فعال دوست دارند آرام بنشینند، اتاقشان را مرتب کنند و هرچه والدین به آنها می‌گویند، انجام دهند؛ ولی نمی‌دانند چطور باید این کارها را انجام دهند.
والدین الگو و مهم‌ترین منبع قدرت فرزندشان هستند و بسیار مهم است که زندگی سالمی داشته باشند. اگر خسته باشند یا به‌راحتی صبر و طاقت خود را از دست بدهند، از ساختار و حمایتی که با دقت برای کودک بیش فعال خود ترتیب داده‌اند، غافل می‌شوند.
والدین باید وقتی بیمار می‌شوند، بیماریِ خود را بپذیرند و از دیگران کمک بگیرند.
والدین به دنبالِ حمایت باشند. یکی از مهم‌ترین مسائلی که باید در پرورش کودک بیش فعال به یاد داشته باشند، این است که مجبور نیستند همه‌ی کارها را به‌تنهایی انجام دهند. با پزشک، درمانگر و معلم فرزندشان صحبت کنند. به گروه‌های حمایتی سازمان‌یافته برای والدین کودکان بیش فعال ملحق شوند. این گروه‌ها برای ارائه و دریافت مشاوره، انجمن‌هایی را ایجاد می‌کنند و برای بیرون‌ریختن احساسات و به‌اشتراک گذاشتن تجربه‌ها، مکان امنی را مهیا می‌کنند.گاهی استراحت کنند. دوستان و خانواده برای نگهداری از فرزندشان گزینه‌ی خوبی هستند؛ ولی ممکن است والدین با رهاکردن کودکشان یا تنهاگذاشتن فرد داوطلب با کودک بیش فعال احساس گناه کنند. دفعه‌ی بعد باید پیشنهاد کمک آنها را بپذیرند و صادقانه به آنها بگویند که چگونه باید با فرزندشان رفتار کنند.
نگرش خود را مثبت کنید
بهترین دارایی والدین در کمک به کودک بیش فعال، داشتنِ نگرش مثبت است. وقتی آنها آرامش و تمرکز داشته باشند، می‌توانند ارتباط بهتری با کودک برقرار نمایند و کمک کنند تا او نیز آرام و متمرکز شود.
از دید دیگری به مسائل نگاه کنند و به یاد داشته باشند که رفتار فرزندشان ناشی از وجود نوعی اختلال است و بیشتر اوقات، عمدی نیست. شوخ‌طبعی خود را حفظ کنند.
در مسائل کوچک سخت‌گیری نکنند و گاهی سازش کنند. وقتی فرزندشان دو کار دیگر را به همراه تکالیف مدرسه‌ی آن روز انجام داده است، انجام‌ندادن یکی از کارهای روزمره، آن‌قدرها هم مهم نیست. اگر فرد کمال‌گرایی باشند، همیشه ناراضی خواهند بود و انتظارهای غیرممکنی از فرزند بیش فعال خود خواهند داشت.
باید فرزند بیش فعال خود را باور داشته باشند و به همه‌ی مسائل مثبت وخوب، ارزشمند و منحصر به فرد فرزندشان فکر کنند و آنها را به صورت کتبی فهرست کنند. باور کنند که فرزندشان می‌تواند تغییر کند، رشد کند و موفق شود.
تاثیرات کودکان بیش فعال بر والدین :
ممکن است برآورده‌کردن خواسته‌ها، کنترل و نظارت بر فعالیت و کارهای کودک بیش فعال، از نظر فیزیکی و روانی سخت و طاقت‌فرسا باشد.
گاهی ناتوانی در کنترل کودک بیش فعال، موجب خشمگین شدن والدین می‌شود و پس از آن احساس گناه می‌کنند.
اگر بین اخلاق و خصوصیات والدین و کودک بیش فعال تفاوت‌های اساسی وجود داشته باشد، پذیرش رفتارهای کودک برایشان دشوارتر می‌شود.
والدین برای رویارویی با چالش‌های موجود در تربیت کودک بیش فعال باید ترکیبی از دلسوزی و ثبات داشته باشند.
زندگی در خانه‌ای که در آن عشق و نظم وجود دارد، بهترین اتفاق برای کودک یا نوجوانی است که یاد می‌گیرد چگونه بیش فعالی خود را کنترل کند.
اثر بیش فعالی بر خواهر و برادر کودک بیش فعال :
به دلیل این رفتارها، خواهران و برادران کودکان بیش فعال با چالش‌های زیر مواجه می‌شوند:
در بیشتر مواقع به نیازهای آنها کمتر از نیازهای کودکان بیش فعال توجه می‌شود.
ممکن است زمانی که مرتکب اشتباه می‌شوند، با شدت بیشتری با آنها برخورد شود و موفقیت‌هایشان کمتر موردتوجه قرار بگیرد یا عادی و معمولی تلقی شود.
ممکن است از آنها خواسته شود تا کمک‌کار پدر و مادر باشند و وقتی از خواهر یا برادر بیش فعالی که تحت نظارت آنهاست، رفتار اشتباهی سر می‌زند، والدین آنها را سرزنش کنند. درنتیجه، ممکن است علاقه‌ی این کودکان به خواهر یا برادر خود آمیخته با حس حسادت و رنجش باشد.
نکات تربیتی برای کودکان بیش فعال :
1. نکته‌هایی برای کمک به تمرکز و سازمان‌دهی کودک بیش فعال
روال ثابتی را دنبال کنید: باید برای هر موضوعی، زمان و مکانی را مشخص کنید تا کودک بیش فعال بداند از او چه توقعاتی دارند و آن انتظارات را برآورده کند. آداب ساده و قابل پیش‌بینی‌ای را برای غذاخوردن، تکالیف مدرسه، بازی‌کردن و به رختخواب رفتن تعیین کنید. به فرزندتان بگویید پیش از رفتن به رختخواب، لباس‌هایش را برای صبح روز بعد آماده کند و حتماً همه‌ی وسایلی را که باید به مدرسه ببرد، در مکانی مخصوص و به‌صورت آماده برای او قرار دهید.
از ساعت و زمان‌سنج استفاده کنید: در همه‌ی قسمت‌های خانه ساعت بگذارید و ساعتی بزرگ را نیز در اتاق خواب کودک قرار دهید. برای کارهایی که باید انجام دهد، زمان کافی در نظر بگیرید. برای تکالیف خانه یا زمانِ گذر از فعالیتی به فعالیت دیگر، مثل زمان بین تمام‌کردن وقت بازی و آماده‌شدن برای خواب، از زمان‌سنج استفاده کنید.
برنامه‌ی زمان‌بندی کودک را ساده کنید: کم‌کردن زمان‌های بیکاری خوب است؛ ولی ممکن است کودک بیش فعالی که مجبور است فعالیت‌های بسیار زیادی را پس از مدرسه انجام دهد، نگران‌تر شود. بنابراین، باید براساس توانایی‌های فردی کودک و توانایی‌های لازم برای انجام آن وظایف، کارهای کودک، پس از مدرسه را کمتر کرد.
مکان آرامی را فراهم کنید: حتماً برای کودک فضای آرام و مخصوصی را فراهم کنید که متعلق به خودش باشد. ایوان یا اتاق‌خواب هم خوب است، البته اگر این مکان‌ها، همان مکان‌هایی نباشد که کودک در زمان استراحت نیز به آنجا می‌رود.
تا حد امکان، منظم و سازمان‌یافته باشید: خانه‌تان را به شکلی سازمان‌یافته درآورید. فرزندتان حتماً باید بداند که هرچیز در جایِ خودش قرار دارد. تا حد ممکن خود شما باید الگوی نظم و ترتیب باشید.
2. با سرگرم نگه‌داشتن کودک از مشکلات جلوگیری کنید
زمان بیکاری برای کودک بیش فعال ممکن است موجب بدتر شدن وضعیت او و هرج‌و‌مرج در خانه شود. باید کودک بیش فعال را مشغول و سرگرم نگه دارید و درعین‌حال، آن‌قدر به او کار محول نکنید که باعث خستگی‌اش شود.فرزندتان را در کلاس‌های ورزشی، هنری یا موسیقی ثبت‌نام کنید. کارهای ساده‌ای را در خانه به او محول کنید تا زمانش را پر کند. این کارها ممکن است کمک‌کردن در آشپزی، انجام بازی‌های فکری مانند شطرنج با خواهر و برادر یا نقاشی کشیدن باشد. برای پرکردن وقت کودک، بیش از حد روی تلویزیون یا بازی‌های رایانه‌ای تکیه نکنید. متأسفانه تلویزیون و بازی‌های رایانه‌ای ماهیت خشنی دارند و ممکن است موجب بدتر شدن وضعیت کودک بیش فعال شما شود.
3. انتظارات و قوانین را واضح بیان کنید
باید قوانین ثابتی وجود داشته باشد که کودکان بیش فعال بتوانند آنها را درک و اجرا کنند. قوانین رفتاری در خانواده را ساده و واضح بیان کنید. قوانین را روی کاغذی بنویسید و آن را در جایی، مقابل دید کودک قرار دهید. کودکان بیش فعال به سیستم‌های سازمان‌یافته‌ی تشویق و تنبیه، خیلی خوب واکنش نشان می‌دهند و این باعث کاهش نشانه‌های بیش فعالی در آنها می‌شود. حتماً باید به آنها توضیح دهید که در صورت اطاعت از قوانین یا اجرا نکردن آنها، چه اتفاقی می‌افتد. به سیستمی که ایجاد کرده‌اید، پایبند باشید.
تحسین برای کودکان بیش فعال بسیار مهم است؛ زیرا معمولاً آنها به ندرت تحسین می‌شوند. این کودکان به‌خاطر رفتارهایشان بسیار انتقاد می‌شوند؛ ولی تقویت مثبت به ندرت درباره‌ی آنها اتفاق می‌افتد.لبخند، نگاه مثبت یا پاداش‌های دیگری از جانب والدین، توجه، تمرکز و کنترل انگیزه‌های ناگهانی را در کودک بیش فعال افزایش می‌دهد. والدین باید بیشتر از همه، بر تحسین رفتارهای مناسب و انجام کارها تمرکز کنند و تا حد ممکن برای رفتارهای نادرست یا درست انجام ندادنِ وظایف، واکنش منفی کمتری به او نشان دهند. به کودک بیش فعال برای انجام کارهای کوچکی که انجام آنها را برای کودکانِ دیگر بدیهی می‌دانند، پاداش بدهند.
5. استفاده از تشویق و تنبیه برای کودکان بیش فعال
تشویق :
باید به این کودکان برای تشویق به‌جای اسباب‌بازی یا خوراکی، امتیاز دهند یا آنها را تحسین کنند یا امکان برخی از فعالیت‌ها را برایشان فراهم کنند.
مرتب پاداش‌ها را تغییر دهند؛ چون یکنواختی امور کودکان بیش فعال را دلزده می‌کند.
والدین جدولی بکشند و در آن به رفتارهای خوب کودک امتیاز یا ستاره بدهند تا موفقیت‌های فرزندشان به‌صورت تصویری به او یادآوری شود.
پاداش فوری بهتر از وعده‌ی پاداش در آینده نتیجه می‌دهد؛ ولی پاداش‌های کوچکی که منتهی به پاداشی بزرگ می‌شود نیز مؤثر است.
والدین همیشه به قول‌هایی که داده‌اند، عمل کنند.
تنبیه :
تنبیه‌ها از قبل باید اعلام شده باشد و بلافاصله پس از انجام رفتار اشتباه، اجرا شود.
به شکل آزمایشی زمان‌های استراحت و امتیاز دادن را به‌عنوان تنبیه در نظر بگیرید.
از قرار گرفتن کودک در موقعیت‌ها و محیط‌هایی که موجب سرزدن رفتارهای اشتباه از او می‌شود، جلوگیری کنید.
وقتی رفتار اشتباهی از فرزندتان سر می‌زند، از خودتان بپرسید او چه کاری را می‌توانست به‌جای آن رفتار اشتباه انجام دهد و سپس از او بخواهید آن کار را انجام دهد.
همیشه به تنبیه‌هایی که تعیین کرده‌اید، پایبند باشید و عمل کنید.
6. فعالیت فیزیکی به کودکان بیش فعال کمک می‌کند
کودکان بیش فعال اغلب انرژی زیادی دارند. انجام ورزش‌ها و فعالیت‌های فیزیکی به آنها کمک می‌کند تا انرژی‌شان را به شکلی سالم تخلیه کنند و توجه خود را بر حرکت‌ها و مهارتهای خاصی متمرکز کنند.
فعالیت فیزیکی مزایای فراوانی دارد: موجب افزایش تمرکز می‌شود، افسردگی و اضطراب را کاهش می‌دهد و موجب رشد مغز می‌شود. مهم ترین نکته درباره‌ی کودکان بیش فعال این است که ورزش‌کردن موجب خواب بهتر می‌شود و خواب بهتر نیز نشانه‌های بیش فعالی را کاهش می‌دهد.
والدین ورزشی را انتخاب کنند که کودک از آن لذت می‌برد و با توانایی‌های او مطابقت دارد. برای مثال، ورزش‌هایی که در آن کودک باید مدت زیادی بدون حرکت باشد، برای کودکان دچار اختلال در توجه و تمرکز مناسب نیست. ورزش‌های انفرادی یا تیمی مانند بسکتبال که تحرک زیادی دارد، گزینه‌ی بهتری است. برای کودکان بیش فعال آموزش هنرهای رزمی، تکواندو و یوگا نیز مفید است؛ زیرا این ورزش‌ها علاوه بر قدرتمندترکردن بدن، کنترل ذهنی آنها را نیز افزایش می‌دهد.
7.خواب مناسب و کافی نیز کمک می‌کند
خواب ناکافی موجب کاهش توجه و تمرکز در همه‌ی افراد می‌شود؛ ولی تأثیر آن درباره‌ی کودکان بیش فعال بسیار بدتر و شدیدتر است. این کودکان باید دست کم به‌اندازه‌ی همسالان خود بخوابند؛ ولی معمولاً به اندازه‌ی کافی نمی‌خوابند. مشکلات آنها در توجه و تمرکز، ممکن است منجر به تحریک بیش از حد و مشکل در به خواب رفتن شود. وقت خواب ثابت و زودهنگام، روش مناسب و مفیدی برای مقابله با این مسئله است؛ ولی آن را به‌طور کامل حل نمی‌کند.
برای اینکه کودکان بیش فعال خواب خوبی داشته باشند، باید زمان تماشای تلویزیون را کمتر کنند و کافئین را از برنامه غذایی خود حذف نمایند. یک ساعت یا بیشتر، قبل از وقت خواب، زمان اضافه‌ای را برای کاهش میزان فعالیت اختصاص دهند. والدین در این زمان، فعالیت‌های آرام‌تری مانند نقاشی، مطالعه یا بازی‌های آرام را برای کودک در نظر بگیرند. حتماً دقایقی از روز را به درآغوش‌گرفتن و نوازش‌کردن فرزندشان اختصاص دهند. این کار، حس محبت و امنیت را ایجاد می‌کند و موجب ایجاد آرامش در کودک می‌شود.
در اتاق کودک، از اسطوخودوس یا رایحه‌های دیگر استفاده کنند. این رایحه‌ها به آرام‌کردن کودک، کمک بسیاری می‌کند.
هنگام خواب رفتن کودک، از نوارهای آرامش بخش (مانند صدای طبیعت و موسیقی‌های آرامش بخش)، استفاده کنند. رادیو را روی موج‌های ایستا تنظیم کنند یا از صدای فن برقی در حالِ کارکردن استفاده نمایند.
8. فرزندتان را به طبیعت ببرید
تحقیقات نشان می‌دهد که گذراندن زمان در طبیعت برای کودکان بیش فعال بسیار مفید است. وقتی این کودکان در پارکی پر از چمن و درخت بازی می‌کنند، نشانه‌های بیش فعالی در آنها کاهش می‌یابد. بازی کردن در طبیعت برای آنها بسیار بهتر از بازی کردن در زمینِ بازی بتنی است.
9 .کمک کنید تا تغذیه سالم داشته باشند
کنترل و اصلاح نوع غذا، زمان غذا خوردن و میزان غذا به کاهش نشانه‌های بیش فعالی کمک می‌کند.
غذای تازه، منظم‌بودن زمان غذاخوردن و دوری‌کردن از غذاهایی مانند فست‌فودها برای همه کودکان مفید است؛ ولی این اصول درباره کودکان بیش فعال بیشتر صدق می‌کند؛ زیرا تکانشگری و حواس‌پرتی این کودکان منجر به نخوردن غذا، بی‌نظمی در زمان غذا خوردن و پرخوری می‌شود.
10. مصرف وعده‌های غذایی کوچک به فرزند شما کمک می‌کند
معمولاً کودکان بیش فعال به‌طور منظم غذا نمی‌خورند. بدون دخالت والدین ممکن است که این کودکان ساعت‌ها چیزی نخورند و پس از آن، به خوردن هر چیزی که در اطرافشان پیدا می‌کنند، روی بیاورند. این الگوی غذایی تأثیر ویرانگری بر سلامت جسمی و روحی کودک می‌گذارد.
با برنامه‌ریزی وعده‌های غذایی منظم یا تنقلات برای فرزندتان که فاصله بین آنها نباید بیشتر از سه ساعت باشد، از عادت‌های غذایی ناسالم جلوگیری کنید و به کاهش نشانه‌های بیش فعالی در وی کمک کنید. کودکان بیش فعال از نظر جسمی به دریافت منظم مواد غذایی سالم نیاز دارند و از نظر روحی نیز زمان‌های وعده‌های غذایی، وقت مناسبی برای استراحت و همین‌طور روالی برنامه‌ریزی شده در روز است.
11. در خانه از غذاهای فاقد ارزش غذایی استفاده نکنید
وقتی می‌خواهید بیرون از خانه غذا بخورید، غذاهای چرب و شیرین را از برنامه خود خارج کنید.
تبلیغات تلویزیونی مواد غذایی بی‌ارزش را تماشا نکنید.
هر روز به فرزندتان مکمل غذایی حاوی ویتامین و مواد معدنی بدهید.
12. دوست‌یابی و اجتماعی‌شدن را به کودک خود آموزش بدهید
بیشتر کودکان بیش فعال در تعاملات ساده اجتماعی، تعامل با دوستان و همکلاسی‌های خود مشکل دارند. آنها ممکن است نشانه‌های اجتماعی را درست درک نکنند، بیش از حد صحبت کنند، مدام حرف دیگران را قطع کنند یا به افرادی پرخاشگر یا «بسیار احساساتی» تبدیل شوند. نداشتن بلوغ عاطفی نسبی در این کودکان باعث می‌شود که در میان همسالان خود پذیرفته نشوند و آزار و اذیت شوند.
13. کمک به ارتقای مهارتهای ارتباطی در کودک بیش فعال
البته بسیاری از کودکان بیش فعال باهوش و خلاق هستند و درنهایت خود آنها متوجه می‌شوند که چگونه با دیگران کنار بیایند و افرادی را که برای دوستی مناسب نیستند، شناسایی می‌کنند. علاوه بر این، ممکن است ویژگی‌های شخصیتی‌ای که موجب عصبانی‌شدن والدین و معلمان می‌شود، برای همسالان آنها خنده‌دار و جذاب باشد.
با فرزندتان با ملایمت و در عین حال صادقانه درباره چالش‌ها و اینکه چگونه باید خود را تغییر دهد، صحبت کنید.
حالت‌های مختلف موقعیت‌های اجتماعی را با کودک خود بازی کنید. نقش‌ها را با یکدیگر عوض کنید و سعی نمایید این بازی برای او سرگرم‌کننده باشد.
در انتخاب هم‌بازی برای کودکتان دقت کنید و کسانی را انتخاب نمایید که با او هم‌زبان هستند و از مهارت‌هایِ فیزیکی برخوردارند.
در ابتدا، هر بار فقط یکی دو کودک را انتخاب کنید و وقتی با یکدیگر بازی می‌کنند، آنها را از نزدیک تماشا کنید.
به‌هیچ‌وجه زدن، هُل‌دادن و فریادکشیدن در خانه یا حیاط را تحمل نکنید.
برای بازی کودک، زمان و فضای کافی فراهم کنید و به رفتارهای خوب او در حین بازی پاداش دهید.
این مقاله را هم بخوانید
اصطلاح « اوتیسم » به افرادی گفته می‌شود که در آنها مجموعه ای از اختلالات رشدی وابسته به سیستم اعصاب مرکزی دیده می‌شود. این اختلالات مغزی روی توانایی فرد برای برقراری ارتباط با دیگران تأثیر می‌گذارد و نحوۀ ارتباط با دیگران و پاسخ های فرد به محیط بیرون را تحت تأثیر قرار می دهد.
چقدر اوتیسم را می‌شناسید
علت بیش فعالی
علت اصلی بیش فعالی دقیقاً معلوم نیست؛ ولی عوامل ارثی و بیولوژیکی در آن نقش دارد. بیماری بیش فعالی در فامیل‌های خاصی بیشتر دیده می‌شود. اختلالات فیزیکی در قسمتی از مغز نیز ممکن است از علل این بیماری باشد. دوپامین و نوراپی‌نفرین، دو مواد شیمیایی است که توجه و فعالیت فیزیکی را تنظیم می‌کند. در بعضی مواقع علت بیماری بیش فعالی را ناشی از ضربه‌های مغزی در دوران اولیه زندگی یا مصرف دخانیات و داروهای خطرناک و الکل از طرف مادر در دوران بارداری می‌دانند.
مشاوره و درمان بیش فعالی
اگر با توجه به نشانه‌های بیش فعالی در این مقاله متوجه بیش فعالی کودک خود شدید، توصیه می‌کنیم هرچه سریع‌تر برای دریافت مشاوره و درمان بیش فعالی به متخصص مراجعه کنید. مشاور کودک به شما در یادگیری روش‌های تربیتی و آموزشی مناسب، نحوه رفتار صحیح با کودک بیش فعال و درمان بیش فعالی کمک می‌کند. با خدمات درمانی مخصوص کودکان بیش فعال تا حد زیادی از مشکلات این کودکان و نشانه‌های بیش فعالی در آنها در خانه و مدرسه کم می‌شود.
در جلسه‌های درمانی، مهارتهای لازم برای کودکان بیش فعال نیز به بچه‌ها آموزش داده خواهد شد. همچنین، به والدین درباره چگونگی صحبت‌کردن با کودک آموزش‌هایی داده می‌شود. این درمان‌ها در کودکی، کنترل بیش فعالی در بزرگسالی را آسان‌تر می‌کند و به کاهش نشانه‌های بیش فعالی در آنها کمک می‌کند.
در حال حاضر، علاوه بر درمان‌های روان‌شناختی و دارویی، از ورزش‌های مناسب برای تخلیه انرژی کودکان بیش فعال و افزایش تمرکز آنها استفاده می‌شود. اگر کودک بیش فعال دارید، حتماً با مراکز تخصصی در ارتباط باشید تا از جدیدترین درمان‌ها بهره‌مند شوید.
سخن آخر
اختلال بیش فعالی در بیشتر مواقع با نقص توجه همراه است و اغلب در دوران کودکی بروز می‌کند. متخصصان در سنین زیر پنج سال این اختلال را تشخیص می‌دهند؛ اما والدین به‌ندرت این نقص توجه و پرتحرکی را از رفتارهای طبیعی فرزند خود تشخیص می‌دهند.
این اختلال معمولاً همراه با فعالیت بیش از اندازه، خرابکاری و آزار رساندن است. اگر این بچه‌ها در سنین کودکی درمان نشوند، احتمال اینکه در نوجوانی رفتارهای ضداجتماعی از خود بروز دهند یا مبتلا به افسردگی شوند، بسیار زیاد است. به همین دلیل به والدین توصیه می‌کنیم در دوران کودکی برای معالجه‌ی آنها به متخصص مراجعه کنند.
چون نشانه‌های بیش فعالی در سنین قبل از مدرسه بروز پیدا می‌کند، اغلب این کودکان مشکلاتی برای مدرسه و والدین خود به‌وجودمی‌آورند، نظم کلاس را به‌هم‌می‌زنند و به علت بی‌توجهی افت تحصیلی پیدا می‌کنند و در بزرگسالی نیز مشکلات فراوان اجتماعی، شغلی و زناشویی پیدا می‌کنند و فعالیت‌های ضد اجتماعی و اعتیاد به مواد مخدر و اختلالات روانی در این افراد شیوع دارد.
بنابراین، برای جلوگیری از این خطرها توصیه می‌شود که با همکاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و آموزش و پرورش، غربالگری این بیماری هنگام ثبت نام کلاس اول ابتدایی انجام شود تا والدین به موضوع پی ببرند و برای درمان به‌موقع بیش فعالی اقدامات لازم را انجام دهند.
در همین زمینه سریال انگیزشی سی روز تا پیروزی به شما بسیار کمک خواهد کرد:
سریال انگیزشی سی روز تا پیروزی
این سریال در 30 روز به شما کمک می‌کند خلاصه 165 تا از بهترین کتاب‌های دنیا را بخوانید و همچنین با 5 نفر از مهم‌ترین آدم‌های دنیا زندگی کنید
در صورتی که امکان شرکت در دوره را ندارید کتاب زیر را بخوانید :
کتاب راهنمای تئوری انتخاب برای فرزند پروری
دکتر نانسی باک در کتاب راهنمای تئوری انتخاب برای فرزند پروری ، با مثال‌های ملموس و بیان نکات کاملا کاربردی، مخاطب را به سادگی با خود همراه می‌کند.. کتاب راهنمای تئوری انتخاب برای فرزند پروری
دکتر نانسی باک در کتاب راهنمای تئوری انتخاب برای فرزند پروری ، با مثال‌های ملموس و بیان نکات کاملا کاربردی، مخاطب را به سادگی با خود همراه می‌کند..